België in de Ronde van Spanje

De 'Vuelta Ciclista a España' (Ronde van Spanje) wordt vanaf 1935 jaarlijks gehouden (met een interval van vier jaar vanwege de Spaanse Burgeroorlog). Deze wielerronde wordt beschouwd als één van de drie grote driewekelijkse rondes, samen met de Tour de France en de Giro d'Italia. Ze is zevenmaal door een Belg gewonnen. In totaal stond achttien keer een Belgische wielrenner op het eindpodium.

De meest opmerkelijke overwinning was ook voor een Belg: Freddy Maertens. In 1977 kwam hij al op de eerste dag bovenaan het klassement te staan en dit zou hij tot aan de laatste etappe niet meer loslaten. Hij schreef dat jaar maar liefs 13 van de 19 etappes op zijn naam, een record.

Misschien wel de beste wielrijder aller tijden, Eddy Merckx, winnaar van vijf Tours, vijf Giro's en drie wereldtitels op de weg, nam slechts één keer aan de Ronde van Spanje deel, in 1973. Hij behaalde wel de eindzege. De enige Belg die de 'Vuelta' twee keer op zijn naam wist te schrijven was Gustaaf Deloor, in 1935 en 1936. Hij beet daarmee tegelijkertijd de spits af als eerste winnaar van deze ronde.

Podiumplaatsen Belgen:
1935 Gustaaf Deloor (1); Antoine Dignef (3)
1936 Gustaaf Deloor (1); Alfons Deloor (2)
1947 Edouard van Dyck (1)
1956 Raymond Impanis (3)
1959 Rik van Looy (3)
1960 Franz de Mulder (1); Armand Desmet (2)
1965 Rik van Looy (3)
1970 Herman van Springel (3)
1971 Ferdinand Bracke (1)
1973 Eddy Merckx (1)
1977 Freddy Maertens (1)
1979 Michel Pollentier (3)
1980 Claude Criquelion (3)
1982 Michel Pollentier (2)
1995 Johan Bruyneel (3)

De Nederlanders waren overigens een stuk minder succesvol in Spanje. Slechts twee keer wonnen die de Ronde (Jan Jansen in 1967 en Joop Zoetemelk in 1979). Verder waren er twee derde plekken (Jan Lambrichs in 1946 en Marinus Wagtmans in 1969).