'Queimada', magische drank uit Galicië

De 'Queimada' is een drank uit Galicië, die door velen een Keltische oorsprong toegeschreven wordt. Ze hoort bij een soort ritueel, waarmee traditioneel boze geesten en 'meigas' (heksen) geweerd moeten worden, maar ook om bv. vriendschapsbanden te versterken of een nieuwe levensperiode te beginnen (bv. op de dag waarop de zomer begint, 23 juni). Dit ritueel wordt veelal na een diner met familie of vrienden gedaan, zodra de nacht is gevallen, om een speciale saamhorige sfeer te scheppen.

'Queimada' wordt gemaakt van 'aguardiente' of 'orujo' (brandenwijn) en suiker, waaraan citroen- of sinaassappelschillen, en koffiebonen worden toegevoegd. In een aardenwerken schaal wordt dit mengsel door elkaar geroerd. Daarna wordt in een grote pollepel of soeplepel een deel van het mengsel aangestoken met vuur. Één van de aanwezigen is dan verantwoordelijk om die lepel bij het mengsel in de aardewerken pot te houden totdat ook die begint te branden, onder het opzeggen van magische spreuken.

Geschiedenis
Ondanks de Keltische herkomst, die populair verondersteld wordt, schijnt het historisch onmogelijk te zijn dat de traditie van de 'Queimada' verder teruggaat dan de Middeleeuwen. Een belangrijk bestanddeel ervan, nl. de brandenwijn kon nl. pas voor het eerst gemaakt worden in de twaalfde of dertiende eeuw dankzij een distilleerapparaat met deArabische naam 'alambique' of 'alquitara', dat toen uitgevonden werd. Hetzelfde geldt voor een onmisbaar ingrediënt als suiker, dat aanvankelijk in Spanje gewonnen werd van suikerriet en pas door de Moren op het Iberische schiereiland geïntroduceerd werd. Suikerbieten werden pas ingevoerd in de tijd van Napoleon.

Daarmee komen we dus eerder op een Middeleeuwse herkomst.

Hoe maak je een 'queimada'
Doe in een grote aardenwerken kom of schaal brandenwijn (dit kan ook rum of brandy zijn) en suiker, de laatste in een verhouding van 120 gram per liter vloeistof. Voeg daar  citroen- en/of sinaassappelschillen en koffiebonen aan toe (eventueel ook stukjes appel en druiven).

Met een grote, diepe lepel, waarin wat brandenwijn met suiker aangestoken wordt, brengen we het vuur over naar de aardenwerken schaal. Roer totdat de suiker geconsumeerd wordt.

Doe nu wat suiker in de lepel, zonder brandenwijn, en hou die boven de 'queimada' zodat het stroperig wordt. Roer door de vloeistof en wacht totdat de vlammen een blauwachtige kleur krijgen. Om echt een magische sfeer te scheppen, zeg daarbij spreuken op, eventueel zelfbedachte.

Drink de 'queimada' heet.

'Esconxuro'
De zg. 'exconxuro', de traditionele spreuk, die bij de 'queimada' hoort, wordt in het 'galiego' (de eigen taal die in Galicië gesproken wordt) gereticeerd, volgens de traditie dus om boze geesten en heksen te weren. Inmiddels zijn daar allerlei varianten op, maar de meest voorkomende is:

Mouchos, coruxas, sapos e bruxas;
demos, trasnos e diaños;
espíritos das neboadas veigas,
corvos, pintegas e meigas;
rabo ergueito de gato negro
e todos os feitizos das menciñeiras...

Podres cañotas furadas,
fogar de vermes e alimañas,
lume da Santa Compaña,
mal de ollo, negros meigallos;
cheiro dos mortos, tronos e raios;
fuciño de sátiro e pé de coello;
ladrar de raposo, rabiño de martuxa,
oubeo de can, pregoeiro da morte...

Pecadora lingua de mala muller
casada cun home vello;
Averno de Satán e Belcebú,
lume de cadáveres ardentes,
lumes fatuos da noite de San Silvestre,
corpos mutilados dos indecentes,
e peidos dos infernais cus...

Bruar da mar embravecida,
agoiro de naufraxios,
barriga machorra de muller ceibe,
miañar de gatos que andan á xaneira,
guedella porca de cabra mal parida
e cornos retortos de castrón...

Con este cazo
levantarei as chamas deste lume
que se asemella ao do inferno
e as meigas ficarán purificadas
de tódalas súas maldades.
Algunhas fuxirán
a cabalo das súas escobas
para iren se asulagar
no mar de Fisterra.

Ouvide! Escoitade estos ruxidos...!
Son as bruxas que están a purificarse
nestas chamas espiritosas...
E cando este gorentoso brebaxe
baixe polas nosas gorxas,
tamen todos nós quedaremos libres
dos males da nosa alma
e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume!
a vós fago esta chamada:
se é verdade que tendes máis poder
ca humana xente,
limpade de maldades a nosa terra
e facede que aquí e agora
os espiritos dos amigos ausentes compartan con nós esta queimada.